Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Γιάννης Ρίτσος, Η τελευταία Π.Α. εκατονταετία  (Απόσπασμα)



Μεγάλα κάτασπρα επίπεδα. Τετράγωνες ταράτσες. Μεγάλη ασβεστωμένη
κάτοψη. Και τα τετράγωνα χωράφια πράσινα καστανά και κίτρινα
μες στη λιακάδα. Έμπαινε η άνοιξη. Και οι καμινάδες
σα δάχτυλα χοντρά μαυρισμένα απ' τα πολλά τσιγάρα
σε μεγάλες αγρύπνιες δουλειάς - δείχναν κάπου ψηλά πίσω απ' τα σύγνεφα.

Ένα παράθυρο ανοίγει. Κ' ένα άλλο. Αυτός σκουπίζει τον ιδρώτα του.
Καλημέρα -είπε. Καλημέρα. Ζέστη σήμερα. Μεγάλη ασβεστωμένη κάτοψη.

Κι η πινακίδα -ξύλινη τετράγωνη- αυτό όλο-όλο -είπε, τίποτ' άλλο-
στη διασταύρωση εκεί: «Από δω προς τον ήλιο». Μεθαύριο
που θα περνάνε μες στον ήλιο με σημαίες κ' εργαλεία
μπορεί και κάποιος να σταθεί μια σύντομη στιγμή και να ρωτήσει:
«Ποιος νάγραψε με τόσο αδέξια γράμματα τούτη την πινακίδα;»
και κάποιος άλλος ίσως να θυμάται και να πει
«Ο Γιάννης Ρίτσος-ποιητής τής τελευταίας προ Ανθρώπου εκατονταετίας»